วันอังคารที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

เรื่องสั้น: แด่วีรบุรุษนิรนาม

แด่วีรบุรุษนิรนาม

            ครั้งที่ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษา ฉันได้รับมอบหมายจากอาจารย์ในรายวิชาเรียนให้เขียนเรียงความเกี่ยวกับวันทหารผ่านศึก ฉันจึงได้สอบถามคุณพ่อซึ่งท่านเป็นนายทหารของกองทัพบกซึ่งเป็นทหารผ่านศึก
ฉันได้ถามคุณพ่อว่าในสงครามท่านเป็นวีรบุรุษหรือเปล่า ท่านตอบว่า “ไม่”
แล้วท่านก็ย้อนกลับมาถามฉันว่า “แล้วแกคิดว่าวีรบุรุษคืออะไร”
ฉับตอบไปว่า “นักรบฝ่ายธรรมะผู้กล้าหาญที่ต่อสู้เพื่อทำลายข้าศึกเหล่าอธรรม”
ท่านขำฮึๆก่อนจะกล่าวต่อไปว่า
“ถ้างั้นนั่นก็ไม่ใช่ฉันหรอก ฉันก็เคยถามปู่ฉันทวดของแกเหมือนกันว่า ปู่เป็นวีรบุรุษสงครามหรือเปล่า ปู่แกตอบฉันว่า แกไม่เคยเป็นและไม่อยากจะเป็นด้วย ตอนนั้นฉันยังเด็กเกินที่จะเข้าใจว่าปู่แกหมายความว่ายังไง จนฉันได้ไปออกรบจริงฉันถึงเข้าใจความหมายของสิ่งที่ปู่แกบอก
 ตอนที่กระสุนมันปลิวว่อนนะ ในหัวเราไม่มีเรื่องอุดมการณ์อะไรแล้ว เราจะคิดแค่ว่าจะทำอย่างไงเราและเพื่อนๆถึงจะรอดไปจากสถานการณ์บ้านี้ได้ มีคนมากมายเข้าสู่สนามรบเพราะอยากเป็นวีรชนอะไรพวกนั้นและหลายคนได้ตายไป เหมือนฉันจะจำได้ว่าพวกอเมริกันมีเรื่องตลก(ร้าย)เล่าอยู่เรื่องหนึ่งว่า อยากได้เหรียญกล้าหาญรึไปกระโดดทับระเบิดสิ!
ทหารก็เป็นคนไม่มีใครอยากตายแบบโง่ๆหรอก แต่บางครั้งเราถูกสถานการณ์บังคับให้ต้องเสี่ยง จะมากหรือน้อย รอด พิการ หรือตายก็ตาม สุดท้ายเมื่อสงครามจบพวกเราก็มักถูกโลกลืมไป”
พ่อไปหยิบหนังสือรุ่นของโรงเรียนและเปิดหน้าหนึ่งให้ฉันดู ท่านเล่าให้ฉันฟังต่อว่า
“คนเราเกิดมาเลือกคนที่เป็นพ่อแม่พี่น้องหรือญาติไม่ได้ เมื่อมาเป็นทหารเราก็เลือกคนที่จะมาเป็นผู้บังคับบัญชา ผู้ร่วมงาน และผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ได้ แต่ในสนามรบเราเลือกได้ว่าใครเป็นเพื่อนของเรา และเพื่อนแท้คือคนที่อยู่เคียงข้างเราและทำทุกอย่างเพื่อเราในเวลาที่พวกมันควรไปอยู่ที่อื่นมากกว่า”
คุณพ่อชี้ไปที่ภาพรูปหมู่รูปหนึ่งที่มีภาพท่านกับพวกคุณลุงเพื่อนของท่านสมัยยังเป็นเด็กหนุ่ม ท่านบอกกับฉันสั้นๆว่า
“เพราะฉะนั้นสำหรับฉันไอ้พวกนี้ต่างหากล่ะวีรบุรุษ!
            หลังจากที่ฉันถามเรื่องนี้จบ คุณพ่อไปหยิบกีตาร์โปร่งที่เก็บไว้ซึ่งไม่ได้เล่นมานาน ท่านดีดกีตาร์ร้องเพลงหนึ่งซึ่งฉันจำได้เลาๆว่าเป็นเพลงของวงหนึ่งที่เคยชนะประกวด เป็นเพลงเกี่ยวกับทหารอันมีเนื้อว่า




สลุต - Psyco Slim
หุบเหวหรือเปลวไฟ จะเดินไปเพราะใจสั่ง
เลือดที่พร้อมหลั่งเพื่อปลายทางสว่างไสว
เพื่อชาติและราชันย์ เพื่อมิ่งขวัญของปวงไทย
ไม่ยอมให้ใครมาทำลายจะเข้าขวาง
*ภูมิใจในเลือด ในวิญญาณ ไม่มีเปลี่ยน
ร่วมเปล่งเป็นเสียง ให้ขึ้นใจให้พร้อมกัน
ร่วมเปลี่ยนชีวิต เพื่อดวงใจ เพื่อราชันย์
ชูธงชาตินั้นให้ปลิวไสว
**ลา ลา ลา ลา จะกลับมาหาดวงใจ
กายที่สูญไป ฝากชื่อไว้ในแผ่นดิน
*,**
กายที่สูญไป ฝากชื่อไว้ในแผ่นดิน
ใต้ร่มธงไทย มาร่วมใจกัน สร้างชาติ สร้างฝัน ร่วมร้องไชโย
ใต้ร่มธงไทย มาร่วมใจกัน สร้างชาติ สร้างฝัน ร่วมร้องไชโย

เรียบเรียงโดย น.ส.อาริษา